Logica is wat nuttig en belangrijk is in deze wereld. Het helpt een mens in de fysieke materiele wereld, maar in de spirituele wereld is een andere logica van toepassing. Een logica die voorbij het aardse verstand gaat. Het is een logica door weten, een innerlijk weten dat gevormd wordt door alle voorgaande ervaringen die een ziel heeft doorstaan en ook door alle ingevingen die hij op het moment krijgt. Een ingeving wordt gegeven aan degenen die het kunnen en willen ontvangen, maar om die zuiver te ontvangen en van zuivere oorsprong te laten zijn is het nodig dat die persoon zijn aards verstand en aardse verlangens even opzij zet om volledig op te gaan in de verbintenis met die hogere ziel die de informatie aan hem wil doorgeven. Het is opvallend dat juist de mensen die niets lijken voor te stellen van zo een hoog spiritueel niveau kunnen zijn. Zij gedragen zich niet opvallend, zij zijn bescheiden maar o zo vol verlangen, een hartstochtelijk verlangen om zichzelf en de wereld te verbinden met de bron van oneindige liefde. De bron waar alles uit is geschapen, waar alles uit voort is gekomen en die zelf in een eenvoudige pure eenheid is en blijft. In Hem zijn geen veranderingen. De veranderingen zijn alleen in de mens en alleen de mens kan terugkeren naar zijn wortel, naar het oneindige geluk dat zijn ziel nastreeft. 

Zijn ziel heeft namelijk de herinnering aan die eenheid. En hoe meer een mens zich ontdoet van al die lagen die in de loop der tijd om hem heen zijn gekomen al vanaf zijn geboorte, zijn neerdalen hier op aarde, des te meer hij zich herinnert en wil opgeven van alles wat niet bijdraagt aan de ontwikkeling van zijn ziel terug naar de ervaring van de verbinding met zijn bron. 

Maar als dat zo is, waarom zal hij dan neerdalen in deze fysieke wereld? Want gaat hij dan niet terug naar zijn oorspronkelijke vorm en heeft de hele reis geen zin gehad? Waarom is de wereld met als zijn grofheid sowieso geschapen? Wat voor doel heeft het? Heeft Hij, EjnSof, het Oneindige Licht ons nodig? Is het nodig om wezens te scheppen die door moeilijkheden en geworstel zich weer een weg omhoog moeten banen? Dit is een eeuwig vraagstuk en zal nooit door de mens zelf worden beantwoord. Kortom omdat de mens met zijn verstand te beperkt is om dit ‘raadsel’ op te lossen. Maar stapje voor stapje is de mens zich aan het ontwikkelen, is de aarde zich aan het ontwikkelen en is alles in ontwikkeling en daarbij komt een helderder bewustzijn en zal men steeds meer gaan ontdekken en begrijpen. Maar de mens moet oppassen, zeer zorgvuldig zijn met wat hij wil ontdekken want aan alles hangt een prijskaartje. Alles kan ten goede en ten kwade worden gebruikt. Eigenlijk zijn er mensen nodig die als een soort poortwachters fungeren, die zeggen: ja, dit hebben we ontdekt en is belangrijk, maar de schade die het kan veroorzaken is te groot, kan de mens nog niet beheersen en daarom stoppen we met dit onderzoek. En dan in een later stadium zal een mens er wel rijp voor zijn en kan het verder ontwikkeld en uitgedragen worden.

Wat het betekent in het leven van een mens zelf is dat een mens geen grotere hap moet nemen dan hij kan verteren. De mens wordt overladen met informatie en nieuwigheden. Niet ieder mens kan daarmee omgaan, is daartegen opgewassen terwijl de groepsdruk groot is. Je afscheiden van een groep wordt gezien als dat je dat eenzame vogeltje bent die a.h.w. in een hoekje zit te verpieteren en ach gut hij heeft het zelf niet door. Maar zo is het niet mensen, het tegendeel is waar: wie niet kan meedoen, wie voelt, ervaart, inziet dat het hem geen goeds brengt is inderdaad alleen, maar geenszins een armzalig verpieterend vogeltje in een hoekje afgescheiden van anderen, maar iemand die voor zichzelf kiest en zegt: voor mij is dit niet goed. Ik kan niet meegaan in de Tik Tok, de Instagram en al dergelijke dingen ook al kan mijn omgeving het wel. Want als ik mijn dagen opvul hiermee dan raak ik mijzelf kwijt nog voordat ik mijzelf heb gevonden. En hoe de anderen erover denken, dat is aan hen, maar ik ga op zoek naar wat bij mij past, op zoek naar mijn unieke zelf en hoe dan ook zal ik dat gaan vinden, want is dat niet wat ieder mens gegeven is? Dat hij zichzelf wordt, dat hij zijn unieke bijdragen in de wereld, zijn reden van bestaan gaat vervullen, ook als het geen makkelijke weg is.

Dus nogmaals aan ieder die het nodig heeft te horen: laat je niet gek maken door de omgeving, door groepsdruk of wat dan ook, maar als je anders bent, durf anders te zijn.